Nazwa średniowiecze wywodzi się od łacińskiego stwierdzenia media tempora, czyli wieki średnie. Średniowiecze miało być tylko okresem przejściowym pomiędzy starożytnością
a renesansem. Sygnały o nadejściu tej epoki pojawiły się wraz z okresem, kiedy cesarstwo rzymskie przeżywało ogromny kryzys. Pogłębiał on się gdyż cesarstwo było często atakowane. Niemalże całkowite złupienie Rzymu nastąpiło w 455r, kiedy to Wandale naród germański najechał na cesarstwo. W pewnym czasie w państwie założonym, przez Romulusa było aż 10 cesarzy. Upadek cesarstwa rzymskiego w 476 roku jest graniczną datą miedzy końcem starożytności a początkiem średniowiecza. Ogólnie całe średniowiecze możemy podzielić na
3 etapy:
1 wczesne średniowiecze V-X wiek łączy tradycje sztuki rzymskiej z elementami sztuki germańskiej a także ze sztuka Wschodu-Bizancjum. W tym okresie zaczynają się kształtować idee epoki. Tematy oraz motywy, które będą wykorzystywane w dalszych etapach rozwoju epok.
2 dojrzałe średniowiecze X-XII wiek dominującym stylem w sztuce jest styl romański
3 schyłkowe średniowiecze XIV-XV wiek w tym okresie dominującym stylem zaczyna być styl gotycki. Powoli pojawiają się zwiastuny świadczące o tym ze pojawi się kolejna epoka
W Polsce za początek średniowiecza przyjmuje się date 966 czyli przyjęcie chrztu przez
Mieszka I. Obejmuje ona czasy panowania dynastii Piastów i Jagiellonów. Koniec średniowiecza
w Polsce przypada na rok ok. 1506 czyli śmierć Aleksandra Jagiellońskiego oraz wydanie konstytucji radomskiej.
W średniowieczu dominującą rolę przejął kościół wraz z duchowieństwem i szlachta. Chrześcijaństwo bazowało na podstawach, jakie się zachowały po cesarstwie rzymskim.
W nową epokę udało się przenieść organizację i system administracji państwowej. Wykształcił się teocentryzm, czyli wiara w to, że Bóg jest wartością najwyższą, która pozostaje w centrum zainteresowania. Duchowieństwo to najbardziej wykształcona grupa społeczna znali oni pismo
i posiadali umiejętność czytania. Podstawowym językiem w średniowieczu była łacina.
Z kultem Boga związana była myśl dotycząca śmierci. Dewizą średniowiecza było memento mori, czyli pamiętaj o śmierci.
W omawianej epoce wykształciły się dwa ideały człowieka: rycerza i ascety. Kult świętego odwołuje się do życia poświęconego Bogu, ciągłej modlitwie i umartwianiu się. Powstaje wiele zapisów i legend o życiu świętych, w Polsce najsłynniejszym przykładem jest
Legenda o św. Aleksym.
Ideał rycerza ukształtował się w pieśniach wojennych. Średniowieczny rycerz był dobrze urodzony, posiadał same najszlachetniejsze cechy: był lojalny, honorowy, waleczny, oddany damie swojego serca.
W media tempora ludzie zaczęli się interesować wieloma dziedzinami nauki. Powoli zaczęła się rozwijać logika, matematyka i astronomia. Dużą wagę przywiązywali ludzie do przyrody, starali się poznać jej prawa zwłaszcza wierząc w to, że wszystko, co na ziemi pochodzi od Boga. Poznając prawa przyrody człowiek uczył się prawidłowo postrzegać rzeczywistość. W średniowieczu był ogromny rozwój myśli filozoficznej. Zaczęto się zastanawiać nad sensem istnienia. Również wykształciły się podstawy nauk moralnych. Powstało także wiele nowych rzeczy. Człowiek nauczył się mierzyć czas i wynalazł zegarek, została też wynaleziona czcionka drukarska. Zostało utworzonych wiele nowych szkół oraz pierwsze uniwersytety.
Niesłuszne i krzywdzące jest stwierdzenie, że średniowiecze to okres ciemnoty, zabobonów
i zacofania. Jest to bardzo barwna epoka, w której rodzą się nowe nauki, filozofie, rodzi się także kultura europejska. Z dorobku tej epoki korzystały następne pokolenia, także my korzystamy z niej do dziś. Trwała ona prawie 1000lat i wywarła wielki wpływ
na kolejne tysiąclecia.
obraz Jana Matejki ukazujący
wprowadzenie
chrześcnijaństwa
w Polsce
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz