Jako zasadnicze cechy gotyku, które określają styl, Edward Chartynow wymienia:
- zdecydowane wyodrębnienie elementów konstrukcyjnych, którymi są żebra i filary, ode elementów wypełniających, tj. pól wypełniających sklepienia i murów ściennych
- lekkość sklepienia i jego konstrukcja pozwalająca na przekrywanie dużych przestrzeni o dowolnych rzutach.
- zapewnienie stateczności nawet bardzo, wysokim nawom, przez zastosowanie systemu łuków przyporowych i skarp.
- przez zastosowanie zasady konstrukcji szkieletowej, możliwość uzyskania dużych rozpiętości przy rozstawie podpór i znacznej wysokości, co gwarantuje przestrzenność wnętrz.
- możliwość dobrego oświetlenia wnętrz otworami o dużych powierzchniach przeszklenia.
- znacznie uproszczenie rzutu w odniesieniu do poprzedniego okresu.
- lekkość sklepienia i jego konstrukcja pozwalająca na przekrywanie dużych przestrzeni o dowolnych rzutach.
- zapewnienie stateczności nawet bardzo, wysokim nawom, przez zastosowanie systemu łuków przyporowych i skarp.
- przez zastosowanie zasady konstrukcji szkieletowej, możliwość uzyskania dużych rozpiętości przy rozstawie podpór i znacznej wysokości, co gwarantuje przestrzenność wnętrz.
- możliwość dobrego oświetlenia wnętrz otworami o dużych powierzchniach przeszklenia.
- znacznie uproszczenie rzutu w odniesieniu do poprzedniego okresu.
Bibliografia: Edward Chartynow, Zarys historii architektury, Warszawa 1963
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz